Opstelling van het verlangen

...een identiteits georiënteerde therapie (IoPT)

Wil je jezelf beter leren kennen? Gezondere relaties onderhouden? Meer in verbinding staan met jezelf (je kracht, kwaliteiten en levensenergie) en vanuit daar je leven vorm geven? De verwondingen uit je kindertijd helen? Inzicht krijgen in de betekenis van je klachten?

Onderzoek via de kracht van je verlangen de (onbewuste) patronen die je hebt ontwikkeld en je in de weg zitten. Via je ervaring integreer je delen van jezelf waar je het contact mee bent kwijt geraakt, zo word je stap voor stap weer heel.

Wat is een opstelling van het verlangen?

Een opstelling van het verlangen is een identiteit georiënteerde therapie. Heel vereenvoudigd gezegd worden delen van jezelf waar je niet (meer) bij kunt komen weer toegankelijk en ervaarbaar gemaakt, zodat je steeds meer toegang krijgt tot je gezonde autonomie en zelfvertrouwen. Wat we bewust weten en ervaren is maar een klein deel van wat er in ons om gaat. Je onderbewuste bepaald voor 95% wat je denkt, voelt en doet. Dan kun je vanuit inzichten die je hebt wel bewust je gedrag veranderen maar in de basis verandert er weinig waardoor je “hard moet blijven werken”.

Een belangrijk deel van jou is altijd heel gebleven en bevat een enorme kracht en motivatie om zich beter te voelen, om te helen. Door vanuit die plek in contact te komen met de oorspronkelijke ervaringen die pijnlijk voor je zijn geweest en de beschermende mechanismen die je zorgvuldig hebt opgebouwd, komt er weer rust in je systeem. Bewust worden en contact herstellen met wat er in je leeft, zorgt ervoor dat beperkende patronen en gedachten en fysieke klachten minder worden of zelfs geheel verdwijnen.

Ik voel diepe dankbaarheid voor de opstelling van verlangen en ervaar nog dagelijks wat het mij brengt.

Bewustzijn wat er in mijn energie en lijf (vast) zit en bewustzijn op wat mijn verlangen is voor de tijd die komen gaat vanuit mijn authentieke zelf. Ik ervaar dat ik meer geland ben in mijn zijn en meer zicht op wat ik te “doen” heb voor een gezond en mooi leven met al wat er is.

Zo bijzonder en waardevol! Dankjewel.

Patricia B.

Via deze manier van opstellen kom je weer in contact met delen in jezelf die je onbewust hebt moeten afsplitsen in situaties die pijnlijk voor je waren. Deze afsplitsingen die oorspronkelijk zijn ontstaan om je te beschermen (en waardoor je overlevingsmechanismen hebt ontwikkeld), zorgen ervoor dat je niet meer in verbinding staat met je authentieke kwaliteiten en kracht. Je herkent waarschijnlijk wel dat bepaalde situaties iets bij je triggeren, waardoor je ineens de grip kwijt raakt; je klapt dicht, trekt je terug of ervaart juist veel emoties die eigenlijk niet in verhouding staan tot de situatie. Ook kan het zijn dat je steeds weer in dezelfde situaties terecht komt die je veel energie kosten, waarin je jezelf verliest of in conflicten terecht komt terwijl je je nog zo had voorgenomen dat het nu anders zou gaan. Op zo’n moment val je samen met een pijndeel (vaak een kindsdeel) en lukt het niet meer om vanuit je gezonde Zelf te ervaren en reageren.

Via de opstelling van het verlangen kun je stap voor stap delen die je uit het zicht bent verloren weer integreren. Je gezonde autonome zelf wordt versterkt, wat innerlijk vrijheid bevordert en je de mogelijkheid geeft om je leven vorm te geven op een manier die je gelukkig maakt en energie geeft.

Tarief en vergoedingen

Een opstelling van het verlangen vraagt vaak wat meer tijd dan een sessie psychosociale therapie en duurt ongeveer 1,5 uur. Deze identiteit georiënteerde therapievorm komt voor vergoeding in aanmerking vanuit de aanvullende verzekering. Meer informatie hierover vind je via onderstaande knop.

Wil je meer lezen over de werking en achtergrond van deze manier van opstellen? En over het verschil t.o.v. familieopstellingen? Scroll dan verder naar beneden.

Informatie tarieven

Wat gebeurt er in jou bij een overweldigende situatie?

Hieronder beschrijf ik het model wat aan de basis ligt van deze vorm van opstellen, of beter gezegd resoneren. Dit model is ontwikkeld door psychotherapeut Franz Ruppert. Hij beschrijft op een eenvoudige manier wat er in ons gebeurt bij pijnlijke en ingrijpende gebeurtenissen.

Eenvoudig gezegd waren we van oorsprong heel (gezonde deel). Door pijnlijke ervaringen die we meemaken en waarbij we niet de mogelijkheid hadden om onze emoties te ontladen, spitsen we delen van onszelf af ( dit worden trauma delen of pijndelen genoemd). Om zo goed mogelijk verder te leven ontwikkelen we beschermingsmechanismen, ook wel overlevingsdelen genoemd; dit is vergelijkbaar met je superego. Dit zorgt ervoor dat je niet constant je oude pijn hoeft te ervaren. Ons ego wil geen pijn ervaren en heeft allerlei manieren ontwikkeld om daar ver van weg te blijven. Aan de ene kant is dit behulpzaam en aan de andere kant gaat het ook gepaard met een bepaalde afgeslotenheid, projectie, oordelen, negatieve overtuigingen en patronen waar je steeds meer last van kunt krijgen. Ook is hierdoor je levensenergie en gevoel van levensgeluk en veerkracht verminderd (je hebt immers niet alle delen van jezelf meer tot je beschikking).

Op lange termijn zorgt dit voor psychische- en fysieke klachten en ziekten. Uit steeds meer onderzoeken van vooruitstrevende artsen en psychotherapeuten (zoals Gabor Maté en Franz Ruppert) blijkt dat aan ziekten en aandoeningen op zowel het mentale als fysieke vlak, traumatische of pijnlijke ervaringen ten grondslag liggen die niet zijn erkend en doorvoelt.

Het doorvoelen via de ervaring in je lichaam (en dus niet alleen het weten en begrijpen met je hoofd) is essentieel om trauma en pijn te helen en verwerken. Dan komen delen van jezelf waar je het contact mee kwijt bent geraakt, en de kwaliteiten die daarmee verbonden zijn, weer tot je beschikking. Het gezonde deel in jezelf neemt toe waardoor je gezonde autonomie vergroot.

Begeleiding zoeken om weer in contact te komen met je afgesplitste delen en om ze te kunnen integreren en hertraumatisering te voorkomen, is sterk aan te bevelen.

Deze sensitieve helingsvorm wordt ook wel trauma opstelling of interactief resonantieproces genoemd.

Een rivier als beeld...

Je kunt het je voorstellen als een stromende rivier waar allerlei obstakels in liggen (pijnlijke situaties die om wat voor reden ook niet hebben kunnen helen). Om toch zo veel mogelijk te blijven stromen (lees: kunnen blijven functioneren ik je leven), heeft de rivier zich steeds meer vertakt ( lees: heb je overlevingsdelen ontwikkeld ). Als er veel pijnlijke ervaringen zijn geweest die niet zijn erkend of er niet hebben kunnen zijn ( leer hier meer over onder……), splitst de rivier a.h.w. meerdere keren af zodat er op een gegeven moment nog maar een flauwe stroom is overgebleven. De stroom kun je vergelijken met je levensenergie, enthousiasme, verbinding met je hart en kwaliteiten en je zelf genezend vermogen.

Wat is het verschil tussen een opstelling van het verlangen en familieopstellingen?

Bij een familieopstelling worden jouw familieleden in de vorm van representanten (of houten poppetjes bij een tafelopstelling) opgesteld in de ruimte. Het wordt helder welke dynamieken er spelen en hebben gespeeld in je familie en hoe dit jou heeft beïnvloed. Hoe jij bijv. lasten bent gaan dragen die niet van jou zijn waardoor jou plek of die van anderen in je systeem van herkomst niet meer kloppen en er daardoor belemmerende patronen zijn ontstaan. Zo wordt trauma (vaak onbedoeld en ongewild) doorgegeven van generatie op generatie. Bij trauma opstellingen, of opstelling van het verlangen, gaat het een stap verder. Pijn, trauma, diepgewortelde patronen van je ouders (en iedereen draagt het met zich mee, de ene meer dan de ander en ongewild geven we dit door) zorgen ervoor dat jij je bijvoorbeeld niet veilig hebt gevoeld, niet gezien en gehoord hebt gevoeld, je aan hebt gepast, gevoelsmatig voor je ouders bent gaan zorgen etc. Of wellicht ben je zelfs emotioneel verwaarloosd, of op een andere wijze mishandeld of zijn er ingrijpende gebeurtenissen geweest toen je jong was of ouder en ben je daardoor getraumatiseerd geraakt. Dit zorgt voor veel emoties en pijn; en als er geen mogelijkheid was om deze te kunnen uiten, gaat onze psyche zich opsplitsen. Op deze manier beschermen we onszelf aangezien we afhankelijk zijn van onze ouders en ontwikkel je overlevingsdelen.