Wat is een eetstoornis?

Een slank en strak lichaam wordt in onze maatschappij als schoonheidsideaal gepresenteerd. Dikke mensen worden vaak met een schuin oog aangekeken en als er dan verschillende factoren aanwezig zijn die je kwetsbaar maken, dan heb je een grotere kans om deze stoornis te ontwikkelen. Recent onderzoek laat zien dat erfelijke-, karakterologische-, psychologische-, biologische- of lichamelijke-, opvoedkundige-, familiaire en sociaal-culturele factoren een rol spelen bij de ontwikkeling van een eetstoornis. Ook kunnen ingrijpende gebeurtenissen en bepaalde persoonlijke eigenschappen er toe bijdragen dat mensen een dergelijke stoornis ontwikkelen.

Eetstoornissen ontstaan vaak in of na de puberteit. Dit is een levensfase met grote veranderingen. Een eetstoornis kan een reactie zijn op die veranderingen. Ook kan een ingrijpende gebeurtenis zoals een scheiding, overlijden van een dierbare of misbruik aanleiding zijn voor een eetstoornis wanneer je niet kan omgaan met het hierbij horende verdriet of spanningen. Het eten en niet eten wordt dan als het ware ingezet om controle te houden over gevoel en leven.

Persoonlijke eigenschappen spelen ook een rol bij het ontstaan van een eetstoornis. Vaak zie je een aantal dezelfde eigenschappen terug komen:

• erg negatief denken over zichzelf
• weinig zelfvertrouwen
• het gevoel tekort te schieten
• bang om afgewezen te worden
• perfectionistisch
• vaak moeilijk emoties kunnen uiten
• depressieve gevoelens

Bij verschillende lichamelijke en psychische aandoeningen is er sprake van verstoord eetgedrag ( bij spijsverteringsproblemen, een hersentumor, psychische stoornissen ed.). Het is dus belangrijk om na te gaan of er sprake is van een eetstoornis of een andere aandoening. Als er voortdurend te veel of te weinig wordt gegeten, is er sprake van een ziekte met betrekking tot eten.